- Երևան
- Հետադարձ կապ
Չորս տարի առաջ այս օրը՝ 2016 թվականի ապրիլի 21-ի լուսաբացին՝ Արցախա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հյուսիսային (Թալիշ) ուղղությամբ մարտական դիրքում ադրբեջանական զինուժի կողմից ձեռնարկված նախահարձակ գործողության հետևանքով զոհվեց կամավորական Մարատ Ռաֆայելի Դանիելյանը։ Ընդհատվեց մի կյանք, որն ընդամենը 32 գարուն էր հասցրել բոլորել...
Մարատ Դանիելյանի կինը՝ Լուսինեն ասում է, որ որդուց տաս օր թաքցրել էր, որ հայրը զոհվել է։ Լուսինեի և Մարատի առաջնեկը՝ Ռաֆայելը մի օր երբ սովորականի նման բակում խաղում էր երեխաներից մեկը միամտաբար ասաց․ - «Երեխաներ բոլորն ասում են, որ Ռաֆոկայի հայրիկն էլ չի վերադառնալու,որովհետև նա զոհվել է պատերազմում»։ Փոքրիկ Ռաֆայելի մայրը հայրիկի բացակայության պատճառն այսպես էր բացատրել որդուն ՝ «Չարտասվես ու չընկճվես որդիս, քո հայրիկն ողջ է, պարզապես նա այսուհետ մեզ երկնքից է տեսնելու և որպես պահապան հրեշտակ երկնքից է մեզ հսկելու»։
Չորս տարի է անցել ապրիլյան պատերազից, սակայն Ռաֆայելը մինչ այսօր երկար նայելով երկնքին միշտ որոնում է իր սիրելի հայրիկի հարազատ հայացքը․․․
Մարատը ծնվել է 1984 թվականի մարտի 6 -ին, Ստեփանակերտ քաղաքում: 1991-2002 թթ. սովորել է Ստեփանակերտի Խ.Աբովյանի անվան թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում, 2002- 2004 ծառայել է ԱՀ ՊԲ-ում, 2006թ.ավարտել է Արցախի Պետական Համալսարանի Ֆիզկուլտուրայի բաժինը: 2014 թվականից աշխատել է ԱՀ տուրիզմի վարչության պատմական միջավայրի պահպանության պետական ծառայության ոչ առևտրային կազմակերպությունում, որպես տնտեսվար, իսկ 2015թ հունիսի 17 –ից զբաղեցրել է «Հունոտի Կիրճ» պետական բնապատմական արգելոցի վարիչի պաշտոնը: Մարատն ամուսնացած էր, ունի 2 զավակ։
